පුන්චිම කාලේ

බ්ලොග් පිටුවක් ආරම්භ කිරීමට මුල් අඩිතලම වැටුනේ කවිඳුගෙ වැඩ  දැක්ක කාලේ ඉඳලා වුනාට වැඩේ කෙරෙන විදිය දැනගත්තෙ මාතලන්ගෙන්. ස්තුතිය් මාතලන්.
 https://plus.google.com/u/0/+MaathalanPriyanthaHewage/posts
https://plus.google.com/u/0/+kawindujayasinghe/posts

පලමු පොස්ට් එකෙන් ජීවිතේ මුල මතක හරිය ආවර්ජනය කරන්න උත්සාහ කරන්න හිතුනා. මට ජීවිතේ මුලින්ම මතක පටබැඳිමුල්ලේ පාලිත කඩේ ඉස්සරහ ගෙදර. විශාල ගෙයක්. ඉස්සරහ අරලිය ගහක් තිබුනා. පිටි පස්සේ ලිඳක් තිබුනා. ගෙදර පවුල් දෙකක් හිටියා. අනික් පවුලේ කෙනෙක් තමයි  කාල්ටන් නීතීඥ මහත්මයා. ඉස්සරහ මිඳුලේ ක්‍රිකට් ගහපු හටි, අරලිය ගහේ නැගලා ගාලු පාරේ වාහන ගනන් කරපු හැටි හොඳට මතකයි. අපි හිටියේ කුලියට. ගේ අයිති කරුනා ආච්චිට. කරුනා ආච්චි අපේ හිච්චි අම්මාගේ නැන්දම්මා. ගමට හිටිය ගිනි පොලී කාරි.

ඒ ගෙදර මතක තියෙන විශේෂම සිඳුවීම තමයි ලිඳේ වැටීම. පොඩි අක්කා එක්ක නාන්න ගිහින් ලිඳේ වැටිලා පහල ගෙඳර අය්යා කෙනෙක් ලිඳට බැහැලා තමයි ගොඩට ගත්තේ. එදා තමයි බොහෝ වාර ගනනක් අතුරින් පලමු පාරට ජීවිතේ බේරුනේ. 

දම්සො පුතාගෙ පවුල සුලු පටු නැහැ. දරුවෝ හය දෙනයි. ඊට අමතරව ආච්චියි, තව ඥාතියො කීපදෙනෙකුයි. මේ ගෙදර නම් පොඩිම එකා හිටියෙ නැහැ

ඒ ගෙදරින් පස්සේ තවත් ගෙදරක හිටියා මතකයි. ඒ ගෙදර අයිතිකාරි මේරි ආච්චි. ඊටත් පස්සේ තමයි දම්සො පුතාලගෙ කියලා අම්බලන්ගොඩ හැමෝම හිතන් ඉන්න පටබැඳිමුල්ලේ ගල ඉස්සරහ ගෙදරට ආවෙ. 1976 මට මතක විදියට. හැබැයි මේ ගේත් දම්සො පුතාලගෙ නෙවෙයි. ඒක අයිති උනෙ දම්සො පුතාගෙ හිච්චි අම්මට. අවුරුඩු විස්සක් විතර දම්සො පුතාගෙ ජීවිතේ ගෙවුනෙ මේ ගෙදර තමයි.

පවුලෙ විස්තර ටිකකුත් මේ ගමන්ම කිවුවොත් හොඳයි කියලා තිතුනා. තාත්තා මහාමාර්ගෙ ඔවර්සියර් කෙනෙක්. හොඳ සමසමාජ කාරයා. ඒ කාලේ රතු ෂර්ට් එක ඇඳගෙන මැයි දිනේට යන හැටි තාම මතකයි.  අම්මා ගෙදර. අම්මා ජාතික නැටුම් කන්ඩායමේ සාමාජිකාවක් විදියට හිටියා කියලා දම්සො පුතා අහලා තියෙනවා. යුරෝපෙ එහෙමත් සන්චාරය කලාලු. පවුල බරවැඩි නිසා අම්මා කුලියට ඇඳුම් මැහුවා. ලොකු අක්කා දක්ශ ඇඳුම් මහන්නියක් උනෙ ඒ ආභාශයෙන් කියලා තමයි කියන්නෙ.

පොඩි කාලේ විස්තර හුඟාක් තියෙන නිසා මුල්ම පොස්ට් එකට බර වැඩි වෙයි. දම්සො පුතා කෝඩුකාරයා නිසා අඩුපාඩු වලට සමාවෙන්න ඕනේ. ඉතිරි විස්තර හිමීට ලියන්න බලමු.